15 września 2015 r. zmarła Honorowa prezes Koła Związku Sybiraków w Kostrzynie nad Odrą IZABELA GREWLING z d. Dec – pożegnana na Cmentarzu przez Prezes Zarządu Oddziału Związku Sybiraków Oddziału w Gorzowie Wielkopolskim JADWIGĘ WANDĘ OSTROWSKĄ w dniu 19 września 2015 r.

Kochana Izabelo!

Kochany nasz Aniele! Pełna miłości, cierpliwości i skromności!

Dzisiaj my tu zgromadzeni Sybiracy stajemy przy Tobie pełni smutku.

Okres Twego, prawie 90-letniego życia można podzielić na cztery etapy, z których dwa to czas cierpienia i bólu.

W I etapie tam w Bukaczowcu w województwie stanisławowskim od urodzenia spędzałaś swoje radosne dzieciństwo pod opieką rodziców, wspólnie z braćmi Bolesławem i Eugeniuszem. Tam zaczęłaś dorastać, byłaś wzorowym uczniem.

Dnia 10 lutego 1940 r. nastąpił II etap Twojego młodego życia, etap cierpienia i bólu, gdy wspólnie z rodzicami i rodzeństwem zostałaś zesłana na „nieludzką ziemię”. Skazana na pracę i biologiczne zniszczenie, bo mimo młodego wieku uznana zostałaś za wroga systemu sowieckiego. Przetrwałaś ten okrutny czas aż do lipca 1945 r.

Po powrocie, byłaś szczęśliwa, że razem z rodzicami i rodzeństwem powróciłaś do Polski. Pracowałaś zawodowo, założyłaś z Franciszkiem szczęśliwą rodzinę z synami Rajmundem, Wojciechem i Andrzejem. Kochałaś i byłaś kochana. Rodzice nauczyli Cię pamięci o Bogu i Ojczyźnie czym dawałaś świadectwo swoją postawą.

Gdy od sierpnia 1989 r. z grupą założycieli stworzyłaś bardzo liczną, prawie 150 –osobową „rodzinę Sybiraków” i przyjęłaś obowiązki Prezesa, to krąg osób Cię kochających i szanujących powiększył się. W tej społecznej pracy dla Sybiraków zawsze dotrzymywał Ci kroku i pomagał Twój kochający mąż Franciszek.

Miałaś serce przepełnione miłością do ludzi i zwracałaś uwagę na tęsknotę za Ojczyzną Polaków w Kazachstanie, by następnie z władzami miasta współuczestniczyć w sprowadzeniu z tamtego terenu do Kostrzyna nad Odrą rodziny Państwa Matelskich. Zatroszczyłaś się również o pozostawienie w mieście trwałych „znaków pamięci o Sybirakach”: Pomnika Ofiar Terroru Stalinowskiego, Sztandaru Koła, Tablicy Pamiątkowej, książek. Z każdego zorganizowanego przez Ciebie spotkania rocznicowego a szczególnie opłatkowego członkowie Koła, zaproszeni goście wychodzili szczęśliwi i wzruszeni. Wielokrotnie i Zarząd Oddziału będący gościem tych uroczystości doświadczył wspaniałego przyjęcia.

Za ogrom wykonanej pracy dla Związku Sybiraków zostałaś wyróżniona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Zesłańców Sybiru, Złotą Odznaką za Zasługi dla Związku Sybiraków, Odznaką Honorową Sybiraka, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia po 17 latach zrezygnowałaś z funkcji Prezesa Koła Związku Sybiraków w Kostrzynie nad Odrą. Pozostałaś Prezesem Honorowym. Był to w Twoim życiu etap III – najdłuższy – szczęśliwy.

W tym IV ostatnim etapie Twojego życia z powodu choroby przez okres 3 lat powróciło ogromne cierpienie. Straciliśmy z Tobą kontakt słowny obserwując czułą opiekę nad Twoim cierpieniem przez najbliższych, a szczególnie kochającego Cię przez ponad 50 lat męża Franciszka.

Dzisiaj, gdy musimy Cię Pożegnać przyjmij od wszystkich Sybiraków jedno skromne słowo DZIĘKUJEMY. DZIĘKUJEMY za to, że byłaś z nami. Wczoraj z okazji naszego sybirackiego święta młodzież szkolna dostarczyła nam okazji do głębokich wzruszeń. W filmie pt. „Ocalić od zapomnienia” zrealizowanym przez uczniów Zespołu Szkół, zobaczyliśmy Ciebie i usłyszeliśmy Twój głos. Będziemy o Tobie pamiętać, a Ty śpij z Bogiem i oczekuj naszego przyjścia do Ciebie. Niech Matka Boża Sybiraków i nasz patron św. Rafał Kalinowski otaczają Ciebie opieką.

W imieniu Związku Sybiraków wszystkim, których ta śmierć dotknęła głębokim żalem i bólem, a szczególnie najbliższej Rodzinie składam wyrazy współczucia. Pozwólcie, że dla pocieszenia nas wszystkich przytoczę fragment z pieśni IX Jana Kochanowskiego:

„Nie porzucaj nadzieje, Jakoć się kolwiek dzieje

Bo nie już słońce ostatnie zachodzi

A po złej chwili piękny dzień przychodzi

[…]

Ty nie miej za stracone, co może być wrócone

Siła Bóg może wywrócić w godzinie

A kto mu kolwiek ufa nie zaginie.

Spoczywaj w Bogu!