18 kwietnia 2002 roku z gmachu Urzędu Miasta zabrzmiał Hejnał Kostrzyna nad Odrą. Po ponad trzystu latach, działacze Towarzystwa Przyjaciół Kostrzyna postanowili powrócić do tej tradycji.

W 1985 roku kapelmistrz kostrzyńskiej orkiestry zakładowej Kazimierz Sauter skomponował na pierwsze Dni Kostrzyna nowy Hejnał Miasta w wersji na trzy trąbki Dni rozpoczęły się w dniu 8 czerwca 1985 roku. Po siedemnastu latach, na podstawie Uchwały Rady Miejskiej nr XXX/318/2002 z dnia 10 stycznia 2002 roku, miasto Kostrzyn przyjął go, jako jeden z kolejnych symboli: „Hejnał grany jest na trąbce przez trębacza lub odtwarzany z zapisu mechanicznego codziennie o godz. 12.00 z byłej siedziby Rady Miasta, powtarzany dwukrotnie. Dopuszcza się wykonywanie lub odtwarzanie hejnału w czasie uroczystości oraz świąt państwowych lub miejskich...Dopuszcza się wykonywanie hejnału w wersji na jedną trąbkę...”. Z tej okazji w 2002 roku ukazała się również książeczka dla dzieci „Baśń o kostrzyńskim hejnale" autorstwa Małgorzaty Maj. W Kostrzynie już w XVII wieku na służbie kościoła parafialnego znajdował się trębacz, który z wieży kościelnej oznajmiał mieszkańcom sygnał czasu. Nad ranem dźwięk trąbki oznaczał pobudkę, a wieczorna melodia była sygnałem capstrzyku i ciszy nocnej. Według Słownika Wyrazów Obcych, PWN, Warszawa 1980, s.270 – hejnał ( węg. hajnal = zorza, świt ) pieśń grana przez trębacza, zwykle o wschodzie lub zachodzie słońca, z wieży kościelnej lub w obozie. Pierwszym znanym kostrzyńskim trębaczem (Trompeter) był Michael Notzel, który mieszkał przed rokiem 1648 w kamienicy przy ulicy Szkolnej pod numerem 54. Inni trębacze mieszkali przy tej samej ulicy pod numerem 48. Przedstawiam Państwu wybrany fragment z mojego „Spaceru po Starym Kostrzynie” dotyczący genezy hejnału: „...Prócz typowych zajęć związanych z zapewnieniem oprawy muzycznej kościelnym nabożeństwom, miał on bardzo ważne zadanie. Co godzina wspinał się na kościelną wieżę i wygrywanym sygnałem znaczył kostrzynianom upływający czas. Latem dźwięki trąbki rozlegały się o każdej pełnej godzinie od 3 rano do 10 wieczorem, a zimą od 3 rano do 9 wieczorem. Ostatni, wieczorny sygnał stanowiły dźwięki „Pieśni Nocnej” – capstrzyku dla mieszkańców i żołnierzy...”.

Kompozytor Hejnału Miasta Kostrzyna - Kazimierz Sauter jest również autorem Hejnału Babimostu, który został oparty na motywie babimojskiej pieśni ludowej: „Jeszcze kozieł w karczmie brynczy”. Kazimierz Sauter opracował „Śpiewnik Babimojski” - Zielona Góra 1970 oraz współredagował opracowanie “Pieśni i przyśpiewki z pogranicza lubusko-wielkopolskiego”. Wydane, jako śpiewnik+CD, 2002. Ostatnia praca prezentowana była na okolicznościowej wystawie w Zbąszyniu w 2007 roku.

Opracował Józef Piątkowski