Dziecko każdego dnia uczy się otaczającej je rzeczywistości, a to w jaki sposób przyswaja sobie nowe informacje jest zdeterminowane tym, czy jest wzrokowcem, słuchowcem czy kinestetykiem (czuciowcem ). Większość osób korzysta z kombinacji stylów, jednak wykazują wyraźną preferencję jednego z nich.

Wzrokowcy uczą się z notatek, chętniej czytają niż słuchają ,myślą głównie obrazami, koncentrują się na przekazie wizualnym. Mówią szybko i rytmicznie. Najczęściej trafiają do nich historie opowiedziane malowniczym językiem, nasycone kolorami, pobudzające wyobraźnię. Lubią opisy, piszą czysto i czytelnie. Pamiętają twarze, używają słów: widzisz, popatrz. Tracą koncentrację przez ruch i nieporządek. Komunikując się ze wzrokowcem postaw na sformułowania: widzisz? zerknij na to, widzę co masz na myśli.

Ćwiczenia i zabawy:

-kolorowe książeczki, programy edukacyjne, tworzenie rysunków, malowanie, podkreślanie ważnych informacji na kolorowo, korzystanie z kart obrazkowych, studiowanie map, tablic, rysowanie obrazków ilustrujących dane zagadnienie, układanie puzzli, odszukiwanie różnic między rysunkami, umieszczanie rzeczy do nauki ( ortografia, tabliczka mnożenia, wzory matematyczne) na kolorowych planszach w zasięgu wzroku itp.

Słuchowcy najlepiej przyswajają sobie ustne relacje, lubią słuchać i mówić. Nie zauważają ilustracji, poruszają ustami podczas czytania, czytają powoli. Nie zwracają uwagi na szczegóły, łatwo dekoncentrują się z powodu hałasu, dźwięków. Piszą tak jak słyszą. Mówią “posłuchaj”,zapamiętują materiał przez głośne powtarzanie go. Podczas rozmowy ze słuchowcami sprawdzają się zwroty: słyszałem że, to brzmi sensownie ,może się dogadamy.

Ćwiczenia i zabawy:

- uczenie się na głos, słuchanie książek w wersji audio, wykorzystywanie CD dołączonych do podręczników, wyśpiewywanie tekstu którego trzeba się nauczyć, tworzenie słownych skojarzeń, rymów, głośne sylabizowanie wyrazów, opowiadanie treści rysunku, uzupełnianie rysunku na podstawie ustnych wskazówek, rozpoznawanie źródła dźwięku itp.

Kinestetycy - nauka przez ruch i dotyk. Czuciowcy muszą się poruszać, aby się skoncentrować, nie mogą przez dłuższy czas skupić się na słuchaniu ani czytaniu, potrzebują przerwy na ruch. Piszą chaotycznie, nie lubią czytać, najczęściej wtedy się wiercą. Charakteryzuje ich nadmierna gestykulacja i emocjonalność. Najlepiej zapamiętują to , co wykonają, a nie to co usłyszą czy zobaczą. Wyobraźnia i fantazja są mało istotne, ważny jest ruch i akcja. Żeby utrzymać uwagę często zmieniają pozycję, poruszają się, gestykulują podczas słuchania i mówienia, podskakują z zadowolenia, używają słów: brać, trzymać. W komunikacie wypowiedzianym do kinestetyka odwołuj się do pozytywnych emocji i posługuj się sformułowaniami: czuję że, wyobraź sobie że.

Ćwiczenia i zabawy:

-książeczki w których jest szybko zmieniająca się akcja, gry edukacyjne kontaktowe, czytanie na głos i przesuwanie palcem po tekście,

-notowanie, podkreślanie ważnych informacji, poruszanie się podczas czytania, spacerowanie po pokoju podczas nauki, krótka gimnastyka, wycinanie elementów, dorysowywanie brakujących elementów,

-praktyczne działania: budowanie z klocków, lepienie z plasteliny, malowanie palcami itp.

Bardzo ważne jest, by rodzice wspierali swoją pociechę w rozwijaniu indywidualnego schematu uczenia się. Dziecko będzie wtedy efektywniej przyswajać sobie wiedzę, a nauka nie będzie mu się kojarzyła z niemiłym obowiązkiem.

Gabinet Terapii Pedagogicznej i Socjoterapii

Urszula Jasińska-Maksymowicz

tel. 784993264

www.gabinetterapii.pl.tl